Harriet Tubman (ca. 1823-1913) is uitgegroeid tot een waar Amerikaans icoon. Meestal wordt ze omschreven als een voormalige slavin die anderen hielp hun vrijheid te verkrijgen als gids op de Underground Railroad. Maar Harriet Tubman was veel meer dan dat. Gedurende haar leven, dat bijna een eeuw besloeg, veranderde de Amerikaanse samenleving ingrijpend. Tubman droeg zelf op veel verschillende manieren bij aan deze veranderingen.
Tubman werd geboren als Araminta 'Minty' Ross in Dorchester County, Maryland, als dochter van twee tot slaaf gemaakte mensen. Daardoor werd zij automatisch ook als slaaf geboren. Zoals bij veel slaven het geval was, wist Minty de exacte datum van haar geboorte niet. Bovendien werd haar familie uit elkaar gerukt. Van haar acht broers en zussen werden drie van haar oudste zussen tijdens haar jeugd verkocht. Ze zag ze nooit meer terug.
Minty begon rond haar vijfde jaar met werken, toen haar eigenaars haar verhuurden als huishoudster voor de buren. Toen ze ouder werd, verrichtte ze ook veldwerk. Regelmatige slaagpartijen en geselingen maakten vanaf jonge leeftijd onderdeel uit van Minty's leven. Als tiener liep ze een ernstige hoofdwond op. Een opzichter gooide een zwaar metalen voorwerp, dat bedoeld was voor iemand anders, maar dat Minty per ongeluk raakte. De rest van haar leven zou ze vaak hoofdpijn, aanvallen, narcolepsie en visioenen ervaren. Door haar verwondingen en frequente ziektes werd Minty's waarde als slaaf in 1849 als ernstig verminderd beschouwd. Het gevaar om verkocht te worden was voortdurend aanwezig.
Wettelijk gezien mochten slaven niet trouwen. Toch deden velen dat in het geheim. Zo ook Minty. Rond 1844 trouwde ze met John Tubman, een vrije zwarte man. Vanaf dat moment zou Minty de voornaam van haar moeder, Harriet, en de achternaam van haar man, Tubman, voeren. In de jaren na haar huwelijk probeerde Harriet meerdere keren te ontsnappen aan de slavernij. Samen met twee van haar broers slaagde ze uiteindelijk in 1849. Het trio werd geholpen door de Underground Railroad. Dit netwerk van ontsnappingsroutes en safe houses was aan het einde van de 18e eeuw opgericht door zwarte en witte abolitionisten. Harriet's man weigerde met haar mee te gaan en had haar zelfs afgeraden te ontsnappen. In 1851, enkele jaren na Harriet's ontsnapping, had John een vrije zwarte vrouw gehuwd.
Direct nadat ze zich in Philadelphia, Pennsylvania had gevestigd, voelde Harriet zich eenzaam zonder haar familie, van wie de meeste nog steeds slaven waren in Maryland. Ze werd een gids op de Underground Railroad en ondernam missies om anderen te bevrijden. Deze missies waren niet zonder gevaar. Het Amerikaanse Congres had in 1850 de Fugitive Slave Law aangenomen, die ontsnapte slaven en degenen die hen hielpen zwaar bestrafte. Deze wet werd zelfs in de noordelijke staten gehandhaafd, hoewel deze gebieden de slavernij al verboden hadden.
Tot 1860 keerde Harriet minstens 13 keer terug naar Maryland om tientallen slaven naar vrijheid te leiden. Ze bevrijdde ook haar broers en hun vrouwen, evenals haar bejaarde ouders. Onderweg gebruikte ze het geheime netwerk van agenten, transporteurs en veilige huizen van de Railroad om de mensen veilig naar de noordelijke staten te brengen. Harriet kreeg de bijnaam 'Mozes', de naam van de profeet die de Hebreeën naar de vrijheid leidde uit Egypte. Harriet was diep religieus en ze zong verschillende versies van het lied Go Down Moses om de anderen aan te geven of het veilig of te gevaarlijk was om door te gaan. Ondanks de inspanningen van zuidelijke slavenhouders werden Tubman en de vluchtelingen die ze hielp nooit gepakt.
Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) was Harriet voor de Union, de noordelijke staten onder leiding van president Abraham Lincoln. Ze geloofde dat hun overwinning de nationale afschaffing van de slavernij zou bewerkstelligen. Tijdens de oorlog werkte ze als verpleegster, maakte onbekend terrein in kaart voor de Union-troepen, leidde de Combahee River Raid in 1863, waarbij ze ongeveer 750 slaven bevrijdde, en ze rekruteerde zwarte mensen voor het Union-leger. Ze ontving nooit een vast salaris voor haar werk en het duurde decennia voordat ze eindelijk een pensioen ontving. In de tussentijd werd ze ondersteund door vrienden en supporters. Ze leefde op de rand van armoede, omdat ze veel van haar geld besteedde aan haar familie en voormalige slaven.
Zelfs in de laatste jaren van haar leven bleef Harriet actief voor verschillende goede doelen. Ze reisde door het land om zich uit te spreken voor het vrouwenkiesrecht, wat een nieuwe golf van bewondering voor Tubman opriep in de Amerikaanse pers. Uiteindelijk, toen haar lichaam te zwak werd, trok Harriet zich in 1911 terug in een bejaardentehuis in de staat New York. Harriet Tubman overleed op 10 maart 1913, rond de leeftijd van 90 jaar. Haar dood was echter op een bepaalde manier niet het einde voor Harriet Tubman. Omdat ze tijdens haar leven zo bewonderd en gerespecteerd werd, geprezen door leiders uit het gehele politieke spectrum, werd ze snel een Amerikaans icoon. Ze heeft sindsdien talloze burgerrechtenleiders en bewegingen geïnspireerd die strijden voor gelijkheid in de Verenigde Staten. En dat doet ze nog steeds, tot op de dag van vandaag.
Wil je meer weten? De film 'Harriet' is nu beschikbaar op Netflix. Er verschenen tijdens Harriets leven al biografieën, Milton C. Ernetts boek 'Harriet Tubman: Myth, Memory and History' is een uitgebreid werk over haar leven en nalatenschap. Colson Whiteheads boek 'The Underground Railroad' (ISBN 9780708898406 paperback € 13,99) is een historische roman over de gelijknamige organisatie waarvoor Harriet actief was.
Jasmijn is genderhistorica. Ze publiceert artikelen voor onder andere Opzij en Winq en stelt haar expertise ter beschikking aan verschillende multimedia. Jasmijn studeerde Geschiedenis en Oudheidkunde aan de Universiteit van Amsterdam en de Vrije Universiteit.
- ENGLISH BELOW -
Harriet Tubman (ca. 1823-1913) has become a real American icon, recognized as a former slave, helping others to obtain their freedom as a conductor on the Underground Railroad. But Harriet Tubman was so many more things than that. During her lifetime, which spanned nearly a century, American society changed radically. Tubman contributed to many of these changes herself in many different ways.
Tubman was born Araminta 'Minty' Ross in Dorchester County, Maryland, the daughter of two enslaved people. Thereby, automatically, she was born a slave too. As is the case with many slaves, Minty did not know the exact date of her birth. Furthermore, her family was torn apart. Of her eight siblings, her three eldest sisters were sold during her childhood. She never saw them again.
Minty started working around the age of five, when her owners rented her out as a domestic servant to the neighbours. When she grew older, she also carried out field work. Frequent beatings and whippings were part of Minty's life from an early age onwards. As an adolescent, she suffered a severe head injury. An overseer threw a heavy metal weight that was meant for someone else, but hit Minty instead. For the rest of her life, she would frequently experience headaches, seizures, narcolepsy and visions. Due to her injuries and frequent illnesses, Minty's worth as a slave was perceived as severly lessened by 1849. The threat of being sold was constantly present.
Although not legally allowed to marry, like many other slaves, Minty entered a marital union around 1844 with John Tubman, who was a free black man. From that point on, Minty would go by her mother's first name Harriet and her husband's last name Tubman. In the years after her wedding, Harriet tried to escape slavery several times. Together with two of her brothers, she finally succeeded in 1849. The trio were assisted in their escape by the Underground Railroad. This network of escape routes and safe houses had been established in the late eighteenth century by black and white abolitionists. Harriet’s husband refused to join her and had even advised against an escape. By 1851, several years after Harriet’s escape, John had married a free black woman.
Directly after settling in Philadelphia, Pennsylvania, Harriet felt alone without her family, most of whom were still enslaved back in Maryland. She became a conductor on the Underground Railroad, undertaking missions to free others. These missions were not without peril. The U.S. Congress had just passed the Fugitive Slave Law in 1850, which heavily punished escaped slaves and the people assisting them. This law was even enforced in the northern states, even though these territoties had already outlawed slavery.
Until 1860, Harriet went back to Maryland at least 13 times to take dozens of slaves with her to freedom. These included her brothers and their wives, as well as her aging parents. On the road, she used the Railroad´s secret network of agents, transporters and safe houses in order to get the people safely to the northern states. Harriet was nicknamed 'Moses', the name of the prophet who led the Hebrews to freedom from Egypt. Devoutly Christian, Harriet sang different versions of the song Go Down Moses to indicate to the others whether it was safe or too dangerous to proceed. Despite the efforts of southern slaveholders, Tubman and the fugitives she assisted were never captured.
During the American Civil War (1861-1865), Harriet was in favour of the Union, the northern states under commandment of president Abraham Lincoln. She believed that their victory would bring about the national abolition of slavery. During the war, she worked as a nurse, mapped unfamiliar terrain for the Union troops, led the Combahee River Raid in 1863, in which she rescued around 750 slaves, and recruited black people for the Union army. She never received a regular salary for her work and it took decades before she finally received a pension. In the meantime, she was supported by friends and supporters, but lived on the brink of poverty as she spent much of it on her family and formerly enslaved people.
Even in the last years of her life, Harriet remained active for various causes. She travelled nationwide to speak out in favour of the vote for women, which kindled a new wave of admiration for Tubman among the press in the United States. In the end, when her body became too frail, Harriet retired to an elderly home in the state of New York in 1911. Harriet Tubman passed away on March 10th 1913 around the age of 90. However, in a way, even her death was not the end for Harriet Tubman. Because she had been so admired and respected during her lifetime, praised by leaders on the entire political spectrum, she quickly became an American icon. She has since inspired countless civil rights leaders and movements truggling for equality in the United States, which she continues to do until this very day.
Would you like to know more? The movie 'Harriet' is now available on Netflix. Biographies were published during Harriet's lifetime, Milton C. Ernett's book 'Harriet Tubman: Myth, Memory, and History' is an extensive work about Harriet's life and legacy. Colson Whitehead's book 'The Underground Railroad' (ISBN 9780708898406 paperback €13.99) is a historical novel about the organization of the same name, where Harriet was actively involved.
Jasmijn is a gender historian. She publishes articles for, among others, Opzij and Winq, and offers her expertise to various multimedia platforms. Jasmijn studied History and Classical Studies at the University of Amsterdam and the VU University.
Comments